‘Als dorpskerk ben je sowieso missionair’

Hoe maak je een start als predikant? Edwin Groot Karsijn (29) kwam via de mobiliteitspool in Zeeland terecht, om daar twee dorpskerken te bedienen. Hij waardeert het ‘ons-kent-ons-karakter’ van de gemeenten. ,,Door het lokale karakter is een dorpskerk per definitie al missionair. Een kerklid kent haar buurvrouw goed en kan zo de diaconie inschakelen als er hulp nodig is.”

In de nieuwsbrief van de Protestantse Kerk Nederland staat onderstaand interview met Edwin Groot Karsijn. Hij verhuisde vanuit de studentenstad Leiden naar een mooie, oude pastorie op het Zeeuwse platteland om daar als beginnend predikant twee dorpskerken te bedienen. De gemeente van Kerkwerve en die van Oosterland hebben gezamenlijk een beroep uitgebracht, zo is het mogelijk dat ze beide een predikant hebben.

Van studentenkamer naar pastorie

Na zijn studie theologie kwam Edwin Groot Karsijn terecht bij de afdeling arbeidsbemiddeling van de Protestantse Kerk waar hij kennismaakte met de mobiliteitspool en met de vacatures op het eiland Schouwen-Duiveland. ,,Natuurlijk is het nogal een stap om vanuit Leiden te verhuizen naar Zeeland, maar ik voelde direct dat dit ook bij het ambt van predikant hoort. Ik vind wel dat je open moet staan als beginnend predikant, ook voor plaatsen die misschien buiten je bekende omgeving liggen.”

Hoewel Zeeland in eerste instantie niet voor de hand liggend was stond Edwin Groot Karsijn open voor ‘routes die je zelf niet zo snel zou uitstippelen’. Samen met zijn vriendin, nu zijn vrouw, is hij naar het eiland gereden om de eerste kennismakingsgesprekken te voeren. Edwin: ,,Eerlijk gezegd: ik was nooit eerder in Zeeland geweest, de omgeving sprak me meteen aan. Het is een prachtige provincie, je kan ver van je af kijken, het water is altijd dichtbij en het landschap is toch heel afwisselend.”

Kerk Kerkwerve

Maar het enthousiasme ging verder dan alleen de omgeving. ,,Tijdens de gesprekken die volgden met de gemeenten was er meteen een klik. Ik had er een goed gevoel over, en dat bleek wederzijds.” Vervolgens is er een officieel beroep gekomen door samenwerking van beide gemeenten en volgde de verhuizing naar de pastorie in Oosterland. Voor de aanstelling als predikant werd een creatieve oplossing bedacht: in Kerkwerve werd ds. Groot Karsijn bevestigd en de intrede vond plaats in Oosterland.

Mobiliteitspool

De mobiliteitspool biedt onder andere tijdelijke contracten aan voor vier jaar. Edwin Groot Karsijn: ,,In de omschrijving bij de vacature staat: ‘om te groeien in het ambt’. Dat vind ik mooi, dat je echt de tijd krijgt. Vier jaar is een overzichtelijke periode, je weet dan hoe je in het predikantschap staat. Je kunt er van tevoren moeilijk een voorstelling van maken, maar ik weet nu na twee jaar dat het predikantschap mij goed bevalt.”

Kerk Oosterland

Naast een tijdelijk contract heeft de mobiliteitspool nog meer te bieden. ,,Bij de ondersteuning horen natuurlijk het faciliteren van de contacten in de beroepingsperiode en de jaargesprekken. Via de mobiliteitspool heb ik ook een PEP-cursus (Persoonlijk Efficiency Programma) kunnen volgen, die heb ik als heel waardevol ervaren. Omdat ik twee gemeenten bedien is het belangrijk om de werkuren goed te verdelen.”

Dorpskerken

Afgelopen jaar startte het initiatief Dorpskerkenbeweging. De beweging is van, voor en door dorpskerken zelf om ze zo meer op de kaart te zetten. Ook de twee gemeenten van in Zeeland vallen hieronder. Edwin Groot Karsijn: ,,Dorpskerk definieert voor mij het ons-kent-ons-karakter. Op een dorp kennen mensen elkaar sneller en komen ze elkaar tegen. Het zijn twee hervormde gemeenten van oudsher en er zijn veel mensen ingeschreven die zich verbonden voelen met de gemeenschap en op hun eigen manier de kerk een warm hart toedragen.”

Een praktisch voorbeeld heeft Edwin Groot Karsijn ook: ,,Door het lokale karakter is een dorpskerk per definitie al missionair. Een kerklid kent haar buurvrouw goed en weet dat er hulp nodig is. De diaconie of een pastoraal vrijwilliger kan zo ingeschakeld worden. Hier in het dorp is het ‘ambt aller gelovigen’ ook duidelijk werkzaam. Je weet wat er speelt en dat biedt perspectief voor de kerk en de mensen in de kerk die kunnen en willen helpen.”

Niet alleen de mensen bij de kerk betrekken maar ook de kracht van het evangelie herontdekken, dat is volgens Edwin Groot Karsijn de uitdaging. ,,We zitten als kerk in een herontdekkingsfase. Gelukkig hebben we goud in handen, namelijk de kracht van het evangelie. Natuurlijk is het ook belangrijk om kerk naar buiten te zijn. Dit zie je bijvoorbeeld bij onze ouderenmiddag, kerkleden voelen de vrijheid om anderen erbij te betrekken en je ziet de nieuwkomers soms op zondag terug.”

Toekomstperspectief

Als voormalig student heeft Edwin Groot Karsijn zijn draai gevonden in de provincie. Mogelijk zien we hem in de toekomst wel op een vaste plek in Zeeland. ,,Mijn eerste gemeente bracht mij naar Zeeland en daar ben ik blij om, het is fijn om hier predikant te zijn. In de zomer heerst hier een permanente vakantiesfeer en je hebt toch de nodige steden in de buurt.”

Kosten

De mobiliteitspool is door de synode in het leven geroepen om het proponenten gemakkelijker te maken om als predikant te beginnen. De kosten voor een predikant liggen voor de gemeente ongeveer 10% lager en de tijdsduur is begrensd tot maximaal vijf jaar.

Lees hier meer over de mobiliteitspool

Lees ook: Start van de dorpskerkenbeweging