Bezige bij Bram Kievit zoekt verbinding

De komende tijd stellen we steeds iemand uit het ‘classicale werk’ aan u voor. Deze keer: Bram Kievit uit Dirksland, scriba van de classis Delta.

door Margreeth Ernens

DIRKSLAND – ,,Eigenlijk komt het er op neer dat ik als scriba verbinding wil zoeken, verbinding tussen de lokale gemeenten in de classis. En dat werk is natuurlijk nooit af.’’ Bram Kievit (54) uit Dirksland is de scriba van de classis Delta. Scriba is latijn voor schrijver en houdt hier eigenlijk de functie in van secretaris, de ’motor’ van het apparaat van de classis Delta. Bram volgde per 1 januari 2020 Piet van den Boogaart in deze rol op. Hij is gehuwd met Jacqueline en vader van drie kinderen.

Afkomstig uit de financiële wereld kent hij het klappen van de zweep wat fusies aangaat. Na een carrière in het bank- en verzekeringswezen, besloot hij voor zelfstandigheid te gaan omdat al die fusies van de laatste jaren, en daarmee de schaalvergroting en het verlies van het persoonlijke contact, hem tegenstonden. Samen met een partner runt hij tegenwoordig zijn eigen financieel advies- en makelaarskantoor in assurantiën.

Herindeling classes

Bram Kievit: ,,Het leukste van deze functie is het omgaan met mensen, het samen classis zijn.”

De herindeling in 2018 van de classes van de Protestantse Kerk (PKN) heeft veel weg van de vele (interne) bankenfusies: er werden gebieden samengevoegd en nieuwe bestuurslagen gevormd. Dat leverde her en der drempels op. Toen de classis Delta – Zeeland, en de Zuid-Hollandse eilanden Goeree-Overflakkee, Voorne-Putten, Rozenburg en Hoeksche Waard – werd gevormd, was hij benieuwd hoe zich dat in de praktijk zou ontwikkelen.

,,De Zuid-Hollandse eilanden zijn natuurlijk geen Zeeland, maar we zijn verenigd in de classis Delta. Bij de herindeling zag ik dezelfde tendens als bij de bankenfusies. Er is sprake van schaalvergroting en het vinden van de koppeling vanuit lokaal naar bovenregionaal en andersom is belangrijk. De voormalige classis Brielle, waarvan ik scriba was, was een sterke classis van 31 gemeenten, die veel onderlinge betrokkenheid had. De classis Delta is stukken groter en logistieke afstand creëert gevoelsmatige afstand. De vraag is nu: hoe kunnen we samen die drempel van afstand verkleinen en meer betrokkenheid creëren.’’

Samen zijn we Kerk

Hij probeert als classisscriba op deze manier nieuwe verbindingen tot stand te brengen. ,,Ik vind het mooi dat we met elkaar proberen te zorgen dat de classis en lokale gemeenten elkaar kennen en weten te vinden. Daar moeten we stappen in maken. Door de grotere schaal van de classis is het belangrijk om de lijntjes open te houden en drempels weg te nemen. Samen zijn we (de) Kerk, de classis is van de gemeenten. Dat proberen we te bereiken.’’

Bram was al gepokt en gemazeld als scriba van de voormalige classis Brielle en voor de Hervormde gemeente Stellendam, toen hij als scriba van de classis Delta werd gevraagd. Momenteel is hij bezig om alle dossiers en stukken in Google-drive (de Cloud) te zetten, zodat belangrijke informatie niet meer lokaal is opgeslagen. Zo kunnen gemachtigden te allen tijde bij de stukken (bijvoorbeeld jaarrekeningen, begrotingen en verslagen) die ze nodig hebben.

Classis staat niet stil

Als classisscriba heeft hij voorlopig zijn handen wel vol. ,,Er zijn altijd nieuwe dingen die moeten worden opgepakt. De classis staat niet stil, je blijft bezig. Ik ben gewoon verder gegaan waar Piet was gebleven. Ik heb wel een eigen manier van werken natuurlijk. Bovenal ben ik blij dat we tegenwoordig een notuliste, Laura Wisse, hebben voor vergaderingen. Dat veelomvattende werk hoef ik niet meer te doen, ik kan me dus inhoudelijk bezighouden met wat er speelt. En tijdens vergaderingen kan ik meedenken en discussiëren.’’

Het scribaat betekent ook veel post. Veel komt tegenwoordig per email, dus de mailbox bijhouden is belangrijk. Dat levert flink wat schrijfwerk op. ,,En als het haast heeft, kan men mij bellen natuurlijk.’’ Er gaan berichten naar de Dienstenorganisatie van de PKN in Utrecht en naar lokale gemeenten in de classis. Ook stelt hij agenda’s op voor (breed) moderamen- en classisvergaderingen. Dat doet hij samen met classispredikant Arie van der Maas en classisvoorzitter (preses) Marjo Wisse. Het contact met Utrecht verloopt vooral digitaal. ,,De scribae van de classes wisselen ook wel informatie uit, gewoon om elkaar te helpen en ideeën te delen.’’

Omgaan met mensen

Bram vindt het werk van scriba leuk om te doen. De classis is in zijn ogen niet een soort bestuursorgaan, maar onderdeel van de gemeenten. ,,Het leukste van deze functie is het omgaan met mensen, het samen classis zijn. Het elkaar tot hand en voet kunnen zijn. Door kennis te delen, en mee te denken kun je elkaar vinden en het elkaar makkelijker maken. Door andere verbanden krijg je kruisbestuivingen. Het moet geen ambtelijk gebeuren zijn, maar het ambtelijke moet het menselijke volgen.’’

Toen hij indertijd belijdenis van zijn geloof aflegde werd eigenlijk ook beloofd dat je als lid van de kerk meehelpt aan de opbouw en instandhouding van de Kerk. ,,Ik heb me dus altijd wel ingezet. Van het leiden van jeugdclubs en oud papier ophalen tot penningmeester van een Stichting voor lokaal jeugdwerk toe. Naast classisscriba ben ik voorzitter van het College van Kerkrentmeesters van de Hervormde gemeente Dirksland, en als zodanig ook lid van het Moderamen van de Kerkenraad. Maar ik doe natuurlijk ook dingen buiten de kerk. Ik heb altijd op vrij hoog niveau gevoetbald, en toen mijn zoon dat ook ging doen werd ik zoals zoveel ‘voetbalvaders’, trainer. Tegenwoordig ben ik Hoofd Jeugd Opleiding bij de voetbalclubs. Mooi om te doen, trainers trainen en begeleiden en daarmee de jeugdspelers proberen naar een hoger niveau te brengen. Ik vind eigenlijk dat je tegenover een activiteit in je kerkelijke gemeente ook een maatschappelijke activiteit moet hebben, want je bent onderdeel van de samenleving en zo kun je ook de verbinding weer maken tussen kerk en samenleving.’’