tekst Willem Staat, foto’s Jan Zwemer

KOUDEKERKE – Durf jongeren voorrang te geven in de kerk. Laat een 18-jarige lector zijn of zelfs de preek doen. Die adviezen gaf Christiaan van Mourik donderdag in Koudekerke tijdens een vergadering van de Ring Walcheren, die grotendeels was gewijd aan het thema Jeugd en Jongeren in de kerk.

,,Het geeft pijn en verdriet wanneer kinderen en kleinkinderen het geloof niet overnemen en geen kennis nemen van Gods Liefde”, zei Christiaan in de Michaëlskerk. De jeugdouderling/preses van de Protestantse Gemeente Nieuw- en Sint Joosland/Ritthem sprak naar aanleiding van het boek Samen Jong. Dat gaat in op de vraag hoe de jeugd bij de kerk te houden. Christiaan: ,,Het is geschreven uit passie voor de kerk. Het gaat om broodnodige veranderingen. Niet omdat het oude niet goed was, maar omdat de samenleving verandert.”

Christiaan zei niet het ei van Columbus te hebben, maar riep de ruim vijftig aanwezigen wel op om niet bij de pakken neer te zitten. Volgens hem is er een cultuurverandering nodig. Dat proces is een zaak van de hele gemeente. Met een bandje of een beetje hip doen kom je er niet. Je moet wel durven af te wijken van vertrouwde manieren van kerk-zijn. ,,Wat durven wij prijs te geven? Welke stappen durven we te zetten? Past onze liturgie bij deze tijd? Durven wij jongeren een stem te geven? Durven we het aan om  kinderen als lector op te laten treden. Om een 18-jarige eens te laten preken?”

De spreker riep op om te handelen vanuit de waarden in Samen Jong:
-prioriteit geven aan jonge generaties
-Jezus’ Boodschap serieus nemen
-Hart hebben voor jongeren
-Jongeren verantwoordelijkheid geven
-Een warme gemeenschap vormen
-Beste buren zijn voor de kerkomgeving

Avontuur

Het vraagstuk kerk en jeugd is een groot avontuur in een kerk waarin de gemiddelde leeftijd van ambtsdragers hoog is en er vaak meer wordt begraven dan gedoopt, zei Christiaan. Bovendien leven we in een cultuur waarin naar de kerk gaan nou niet tot de eerste dingen behoort die bij mensen, jong of ouder, opkomen. De kloof tussen samenleving en kerk is groot, ook in Zeeland. Steden als Vlissingen en Middelburg lijken veel meer op Amsterdam dan vroeger.

Door de veranderde samenleving is het moeilijk om zo te spreken dat het hele kerkvolk wordt bereikt met de Boodschap. Daar werden voorbeelden van genoemd. Zoals het verhaal over een dienst waarin alle aanwezigen gespitst zijn bij het verhaal dat juf van de kindernevendienst vertelt, terwijl tijdens de rest van de dienst ‘een flink deel zit te slapen”. Een wat karikaturaal voorbeeld, dat wel aangeeft dat predikanten en kerkenraden voor een lastige opgave staan. Christiaan: ,,Gebed is hierbij onmisbaar. Dat geldt ook voor vertrouwen op God.” Hij verwees naar Psalm 127: ,,Maar zo de Heer het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de bouwers”.

Voorbeelden

Christiaan vroeg zijn gehoor om voorbeelden te geven van dingen in de gemeente waarbij de jeugd betrokken was. Die oproep voorkwam klaagzangen en leidde tot verslagen van mooie dingen in de kerken op Walcheren. Daaronder vielen geslaagde vieringen met Kerstmis en Pasen, afzonderlijk jeugdkerk houden tijdens de normale dienst of op een ander tijdstip, het oprichten van een jongerenclub die samen eet en zich daarna buigt over een Bijbelgedeelte, tot gezamenlijke initiatieven met plaatselijke basisscholen.

De bijeenkomst verliep in een heel positieve sfeer. Daarin paste Lied 175 dat de aanwezigen zongen  op verzoek van ringvoorzitter Jan Maas:

,,Wij hebben een sterke stad, een stad met muren en schansen,
wij hebben een sterke stad, een stad waar de kinderen dansen
(…)
Wie wonen daar in die stad, die stad op de nieuwe aarde?
Een volk dat de Heer aanbad en de trouw aan zijn roeping bewaarde.”

De bijeenkomst kan worden teruggekeken via Kerkdienstgemist. Klik hier